Hz. Mehdi (as) zamanında insanlar daha önce yaşadıkları zulümlere şaşıracaklar.

DİDEM ÜRER: Başbakanımız Reyhanlı halkına yönelik konuşmasına şöyle devam etti: “Zalim Esad rejiminden kaçan kardeşlerimiz, Reyhanlı’ya keyifleriyle gelmediler, ölüm endişesiyle geldiler.

ADNAN OKTAR: Doğru. Güzel.

DİDEM ÜRER: “Özellikle Reyhanlı’da kardeşlerime şunu hatırlatmak istiyorum; bu millet tarihi itibariyle mazlumlara hep kapısını açmıştır. Suriye’den gelenler bizim kardeşimizdir.”

ADNAN OKTAR: Bak şimdi çok önemli o. Bir daha söyle, ne diyor?

DİDEM ÜRER: “Bu millet tarihi itibariyle mazlumlara hep kapısını açmıştır.”

ADNAN OKTAR: Türkiye’ye mahsus bir şeydir bu. Bir kere, on kere, yüz kere değil. Avrupa’da da öyle. Mesela zulüm oluyor, Osmanlı’ya geliyor diyor ki, Kral mektup gönderiyor, “Beni mahvediyorlar burada. Beni kurtarır mısın?” diyor. Babalık yapıyor Osmanlı padişahları. Mesela Museviler İspanya’da müthiş zulüm görüyorlardı. “Ya Hristiyan olacaksınız, ya hepinizi öldüreceğiz” dediler. “Yahut gidin” dediler. Osmanlı orada da babalık yaptı. Böyle anlı şanlı, hepsini gemilere doldurdu böyle. Mesela Türkiye’nin çetin coğrafi şartları olan yerler var. Oralara da gönderebilir. Ne yapıyor? En güzel şehrin, en güzel semtlerine yerleştiriyor Musevileri. Ve “özgürsünüz, istediğiniz gibi yaşayın” diyor. İstediğiniz gibi. Mesela Fatih Sultan Mehmet aldığında İstanbul’u, sırf Yunan kilisesi vardı. Bütün kiliselere kapıyı açtı. “Hepiniz özgürsünüz.” Herkes kilisesini kurdu. Ermeniler, başkalar, Latinler, hepsi. “Serbestsiniz” dedi. Orada bir güzellik var, bir sevgi var. Çünkü insanlara baskı yaptığında, onun canını yakarsın. Özgürlük verdiğinde mutlu olur. Mesela sincap bile hayvanı alıyor kafese koyuyor, ölüyor hayvan ya, dayanamıyor esarete. Mesela keklik, hayvan esarette ölüyor. Kısa sürede ölüyor. Yaşayamıyor hayvan. İstediğin kadar yemle, istediğin kadar besle ne yaparsan yap, yaşayamıyor hayvan. İlla ki, özgür olacak yani insan da özgür olduğunda rahat ediyor. Baskıyı Osmanlı, mümkün mertebe kaldırıyordu. Ama işte Mehdiyet, ahir zamanda, Meryem oğlu İsa Mesih’in zamanında, Hz. Mehdi (a.s)’ın zamanında, alabildiğine bir ferahlık ve rahatlık olacak. Diyecek ki insanlar, “kardeşim biz, kendi kendimizi mahvetmişiz. Ne gerek vardı bu kadar acıya?” diyecekler. “Bu kadar karakola ne gerek vardı?” diyecekler. “Bu kadar polise ne gerek vardı? Bu kadar ceza evine ne gerek vardı? Bu kadar asmaya, kesmeye, bombalamaya ne gerek vardı? Biz bunu niye yaptık?” hayretler içinde kalacaklar. Çünkü hakikaten hiçbir sebebi yok. İnsan tatlı varlık, sevilecek varlık. Savaşa ne gerek var? Kavgaya ne gerek var? Dünya o kadar uçsuz bucaksız ki. Mesela Türki devletlere bakıyorum da 3 milyon, 5 milyon, 15 milyon nüfusu var. Bir arazi var, Türkiye’nin bilmem kaç misli. Mesela Kazakistan uçsuz bucaksız. Bir de bereketli topraklar, bomboş, hiç yani insan ayağını basmamış yerler var. Ucu bucağı yok. Neyin savaşını veriyorsunuz? Bütün dünya bomboş. Bir de yemyeşil, bayağı güzel yerler. Cıvıl cıvıl yerler, bomboş. Şeytan, nefis, insanları böyle bir deli ruhun içine sokuyor. Ufacık bir bölge için, herkes boğuşuyor, kavga ediyor. Mehdiyet işte bunu kaldıracak. Hz. İsa Mesih (a.s)’ın özelliği bu, inşaAllah.